“The Last Pig” to w zamyśle reżyserki filmu, Allison Argo, medytacja nad życiem, śmiercią i osobistą etyką. To zaproszenie do wzięcia udziału w codziennym życiu bohatera, Boba Comisa i dzielenia z nim narastającego niepokoju oraz całego wachlarza emocji związanych z hodowlą świń. To mikrokosmos niewielkiej farmy zamknięty w malarskich kadrach i dojmujących dźwiękach. To wreszcie czas i przestrzeń na kontemplację i doświadczanie własnych myśli.

Ten wielokrotnie nagradzany, nakręcony w północnej części stanu Nowy Jork dokument, opisuje rok życia drobnego rolnika i znajdujących się pod jego opieką świń. W najdrobniejszych szczegółach ukazuje osobiste przeżycia bohatera, który po 10 latach poświęconych hodowli kwestionuje moralność swojego postępowania. Film jest poetycką migawką, kontemplacją współczucia, etyki i zmieniającego się krajobrazu hodowli zwierząt.  Dzięki prostej, intymnej opowieści moralne rozterki rolnika niezauważenie stają się naszymi własnymi, a dzięki słodko-gorzkim detalom film oferuje zupełnie nowe spojrzenie na tradycyjną hodowlę zwierząt i stawia kluczowe pytania dotyczące etyki jedzenia.

Film

Trailer dokumentu prezentujemy poniżej, natomiast w celu obejrzenia całego filmu zapraszamy Was na WaterBear – platformę streamingową, zapewniającą dostęp do nagradzanych i inspirujących treści poświęconych kwestiom klimatu, bioróżnorodności, zrównoważonego rozwoju, społeczności, różnorodności itp. Film dostępny jest bez opłat po zarejestrowaniu się na stronie, a dzięki uprzejmości reżyserki, Allison Argo, możecie oglądać go z polskimi napisami (na chwilę obecną opcja wyboru napisów dostępna jest wyłącznie w aplikacjach mobilnych, ale docelowo będzie można z niej korzystać również w wersji przeglądarkowej).

The Last Pig Trailer from Allison Argo on Vimeo.

Twórcy filmu

Filmy Allison Argo zdobyły ponad 100 nagród na całym świecie. Reżyserka jest znana ze swojej pełnej emocji i głęboko osobistej twórczości – zwłaszcza intymnych portretów maltretowanych i zagrożonych zwierząt. “Ostatnia świnia” kontynuuje misję Allison Argo, by zapewnić głos tym, którzy nie są słyszani oraz pogłębiać zrozumienie i szacunek dla wszystkich istot. Atutem filmu są też zdjęcia Josepha Brunette, wielokrotnie nagradzanego operatora, który potrafi uchwycić istotę najbardziej wzruszających chwil, a jego sposób pracy za kamerą zapewnia poziom intymności i szczerości pozwalający ujawnić najbardziej wrażliwe sedno opowiadanej historii. Również dla niego, gorącego orędownika dobrostanu zwierząt i środowiska, “Ostatnia świnia” ma szczególne znaczenie.

Bohater Bob Comis, reżyserka Allison Argo i operator Joseph Brunette na farmie w Schoharie, NY

Bohater filmu

Bob Comis, główny bohater filmu, przez ponad 10 lat opisywał swoje codzienne życie jako hodowcy trzody chlewnej. Pisał:

„Przez pierwsze kilkadziesiąt lat mojego życia nie zdawałem sobie sprawy z cierpienia zwierząt innych niż ludzkie. Dzięki odwadze tajnych śledczych, którzy potajemnie przechwytują i udostępniają materiały filmowe przedstawiające horror hodowli i uboju przemysłowego, zostałem wyrwany z mojej ignorancji. Stałem się weganinem, ale nie na długo. W poszukiwaniu alternatywy dla mięsa hodowanego w fabryce, zostałem humanitarnym hodowcą świń – i szybko odniosłem sukces.

Hodowałem świnie na rzeź przez dziesięć lat, aż potężne poczucie empatii i współczucia skłoniło mnie do zmiany mojego życia. Postanowiłem rzucić hodowlę świń, założyć farmę warzywną i zostać wegetarianinem (a następnie weganinem).

Dzisiaj, gdy wyciągam z ziemi buraka, albo wykopuję grupę wspaniałych ziemniaków, jestem w stanie być w pełni obecny, co jest całkowitym przeciwieństwem mojego doświadczenia z hodowli świń, gdy działałem z dystansem, oderwany od trwającej chwili i odłączony od samego siebie.”​

Historia powstania filmu

Allison Argo:

“Kilka lat temu przeczytałam esej zatytułowany „Szczęśliwe świnie dają szczęśliwe mięso?” – napisany przez hodowcę świń. Zanim skończyłam czytać, byłam we łzach. Zebrałam się na odwagę, by skontaktować się z rolnikiem i przez godzinę rozmawialiśmy przez telefon. Zapytałem, czy rozważyłby nakręcenie filmu dokumentalnego i pomimo swoich zastrzeżeń zgodził się, abym odwiedziła jego farmę z moim przyjacielem i operatorem, Joe Brunette. Odbyliśmy czterogodzinną podróż na jego farmę w północnej części stanu Nowy Jork, nie wiedząc, czy Bob zdecyduje się pozwolić nam na filmowanie. Po kilkugodzinnej rozmowie powiedział tak! Umożliwienie nam opowiedzenia swojej historii było ze strony Boba wyrazem ogromnego zaufania.

Pracę zaczęliśmy od razu, bo gdybyśmy zaczęli od szukania funduszy, historia mogłaby nam uciec. Kręciliśmy przez dziewięć miesięcy, o każdej porze roku, przez tydzień w każdym miesiącu. Na polu był tylko Bob, Joe, ja, świnie i Monk, ukochany pies Boba. Dzięki dwuosobowej ekipie zachowaliśmy klimat intymności, który moim zdaniem znajduje odzwierciedlenie w filmie.

Choć wywiady były filmowane, w montażu postanowiłam użyć niemal wyłącznie samego głosu. Patrzenie na Boba przemawiającego przed kamerą, wydawało się łamać intymność. Chciałam, żeby widz wślizgnął się do podświadomości Boba i stał się uczestnikiem jego podróży.

Wierzę, że gotowość Boba do podzielenia się swoimi ludzkimi niedoskonałościami sprawia, że przekaz​​ jego historii jest jeszcze silniejszy. Mam nadzieję, że szczerość Boba zainspiruje innych do rozważenia własnej prawdy oraz do pełniejszego jej przeżywania – nawet jeśli oznacza to wywrócenie ich życia do góry nogami”.

​

Reżyserka Allison Argo i jej przyjaciel, Clifford

Przekaz filmu

Allison Argo od 30 lat tworzy filmy dokumentalne poruszające kwestie sprawiedliwości, zwierząt i ochrony przyrody. Kiedy przeczytała esej Boba Comisa zrozumiała, że jego niesamowitą historią trzeba się podzielić. Większość społeczeństwa nie dostrzega związku między spożywanym jedzeniem a źródłem tego pożywienia, a kto może lepiej wytłumaczyć to powiązanie i zainspirować do współczucia wobec wszystkich istot, jeśli nie hodowca, który sam doświadczył przemiany w sposobie myślenia? Ta historia ma szansę dotrzeć do odbiorców, którzy być może nigdy nie rozważali tych kwestii.
​

Bob Comis doglądający prosiąt

Fakty na temat świń

• Świnie domowe mogą żyć od 15 do 20 lat, ale świnie w przemyśle hodowlanym są ubijane w wieku 6-8 miesięcy.
• Nowonarodzone prosięta rozpoznają głosy swoich matek i znają własne imiona już w wieku 2 tygodni. Matki czasami śpiewają swoim prosiętom podczas karmienia (posłuchajcie sami).
• Świnie potrafią rozwiązywać problemy, uczyć się symboli, mają też pamięć długotrwałą. Badania wykazały, że „świnie dzielą szereg zdolności poznawczych z innymi wysoce inteligentnymi gatunkami, takimi jak psy, szympansy, słonie, delfiny, a nawet ludzie” (pełny tekst badania dostępny tutaj).
• Świnie są bardzo towarzyskie; w naturze żyją w stadach matriarchalnych. Nawet podczas snu stado pozostaje blisko, zawsze w kontakcie fizycznym. Badania wykazały też, że świnie śnią.
• Ponieważ świnie mają bardzo mało gruczołów potowych, tarzają się, aby utrzymać niską temperaturę. Błoto pomaga chronić skórę przed słońcem.
• Świnie mają silny węch, ale ich wzrok jest słaby. Są krótkowzroczne i nie widzą wyraźnie nawet z niewielkiej odległości.
• Świnie mają doskonały słuch i stale się ze sobą komunikują. Zidentyfikowano ponad 20 różnych wokalizacji.

Prawdziwa cena wieprzowiny

• W samych Stanach Zjednoczonych co roku zabija się 115 000 000 świń. Ponad 1 miliard jest zabijanych rocznie na świecie.
• Farmy przemysłowe często trzymają tysiące świń w jednym budynku, a świnie nigdy nie są wypuszczane na zewnątrz.
• W większości gospodarstw przemysłowych samice świń hodowlanych spędzają całe swoje dorosłe życie w „kojcach ciążowych” – metalowych klatkach, uniemożliwiających matce obrócenie się, a nawet wygodne położenie się. Samice są wielokrotnie zapładniane, by ostatecznie trafić na rzeź.
• Nie ma prawnej definicji określenia „humanitarny”. Oznacza to, że wszelkie produkty certyfikowane jako “humanitarne” opierają się jedynie na arbitralnej i nieuregulowanej definicji. Pod etykietą “humanitarny” odbywają się np. praktyki obejmujące obcinanie ogonów, kastrację i przycinanie zębów – wszystko bez użycia środków przeciwbólowych.
• Farmy “humanitarne” i małe gospodarstwa „od pola do stołu” nie zawsze są wolne od okrucieństwa. Zdarza się, że są zamykane za znęcanie się nad zwierzętami.

Działanie

Największą zmianą, jaką możemy wprowadzić z korzyścią dla swojego zdrowia, planety i zwierząt, jest przejście na dietę roślinną. Allison Argo proponuje następujące działania:

• Chodź do restauracji, które serwują dania wegetariańskie i wegańskie.
• Zachęcaj lokalne sklepy, by oferowały więcej wegetariańskich i wegańskich produktów.
• Porzuć „fast fashion” i przerzuć się na garderobę opartą na humanitarnej, zrównoważonej produkcji.
• Przejdź na kosmetyki “cruelty free”
• Wesprzyj lokalny azyl lub schronisko dla zwierząt – albo zostań ich wolontariuszem.
• Kształć się i pomóż edukować innych. Dowiedz się więcej o farmach przemysłowych, dobrostanie zwierząt i jedzeniu roślinnym.
• Zdobywaj i rozpowszechniaj informacje. Wiedza pomaga nam wszystkim dokonywać lepszych wyborów.
• Połącz siły z grupami i organizacjami o podobnych poglądach.
  

Kontakt

Jeśli chcecie być na bieżąco z informacjami na temat filmu, odwiedzajcie profile “The Last Pig” w mediach społecznościowych:

• Facebook
• Instagram
• Twitter

Artykuł został opracowany na podstawie materiałów ze strony www.TheLastPig.com. Dziękujemy Allison Argo za serdeczność i życzliwość okazaną nam przy jego przygotowywaniu, za pomoc w udostępnieniu polskiej wersji filmu, a przede wszystkim za stworzenie tego pięknego i poruszającego dokumentu.

Jeśli zainteresowała Was tematyka filmu, to polecamy również:

• nasz artykuł na temat świń dostępny tutaj
• film Alexa Lockwooda “73 krowy”, który znajdziecie pod tym linkiem

Zapraszamy do korzystania z naszej wyszukiwarki vege-wydarzeń oraz z vege-katalogu, w którym znajdziecie m.in. osoby i organizacje promujące dietę wegańską i wegetariańską. Zachęcamy też do przysyłania za pośrednictwem specjalnego formularza propozycji nowych obiektów.